Burrat flasin, nuk mërmërisin!
Letra e gjatë e nisur nga ekzili prej Arben Ahmetaj, nga cështje ligjore, e shndërroi cështjen e hetimit për inceneratorët në debat politik, një polemikë politike mes tij dhe Kryeministrit. Fraza e tij e hidhur drejtuar publikut dhe sidosomos partnerëve ndërkombëtarë që kanë krijuar e nxitur SPAK në luftën ndaj korrupsionit, lidhur me “Mbretin dhe reformën”, provokoi disa orë më vonë përgjigjen e vetë “Mbretit”. Ky I fundit përmes një fjalimi u rreshtua në krah të reformës përkundër bashkëpunëtorëve të tij që kanë abuzuar me pushtetin e marrë dhe administruar bashkë. Duket se ky është vetëm fillimi i një polemike brënda PS dhe përtej, e cila do ndajë disa gjëra që rrijnë pezull prej kohësh.
Së dyti, ish zëvendës-Kryeministri aludonte për kolegë që e kanë tradhëtuar e akoma më keq që kanë përgjegjësi për incëneratorët. Por sërish aludim bëri pa folur qartë me emra dhe funksione. Për shembull nuk tha se c’mendon për kryetarët e bashkive që kanë në administrim dhe paguajnë inceneratorët. Duke nisur që nga Bashkia Tiranë e më pas të tjerat. Ahmetaj nuk foli qartë as c’mendon për rolin e Ministrisë së Drejtësisë e Ekonomisë që janë shprehur në favor të VKM që jetëzuan këtë skandal, që rrezikon të thithë brënda gjysmën e ministrave të kohës e mbase ndonjë aktual.
Së treti, mesazhi për ndërkombëtarët ishte I dyfishtë dhe po aq I hidhur, megjithëse sërish i kamufluar. Sespse la të kuptohej që Reforma në Drejtësi e nxitur prej tyre nuk cënon nivelin më të lartë politik, pra “Mbretin” dhe së dyti sepse është një reform që “kënaq turmat” por jo rivendosjen e ligjit. E këtu nuk u mor vesh se kë quajti në vijim dhe “kafshë pylli”, partinë e tij, opozitën apo shqiptarët! Apo të tre bashkë. Natyrisht që kjo shkëputje nga “të rëndomtët” nëse do e përkthenim drejt, vjen prej dikujt që në viktimizimin e tij e ndjen veten superior. Si të thuash viktimë fatkeqe e një konjukture të pamoralshme apo mediokër.
Cështja është së këto virtyte tek Ahmetaj nuk duket se marrin jetë. Vetë mënyra e të shkruarit të letrës së hapur dje, të con në përfundim të kundërt. Komunikimi pjesërisht shantazhues, e pjesërisht nënkuptues shfaq dobësinë e një njeriu që nuk beson në ato që thotë. Nuk është i bindur në mesazhet që con. Nëse do ishte e kundërta do duhej të fliste qartë. Si fillim të jepte mendimin e tij të prerë nëse cështje e inceneratorëve është një aferë skandaloze e korruptive apo jo. Dhe këtë gjë Ahmetaj as nuk tenton ta thotë. Së dyti, nëse është një aferë korruptive duhet të shprehet se cilët janë personat e institucionet e përfshira. Ky po do ishte një akt epik I denjë për “heroin” që po duan të përlyejnë pa të drejtë kundërshtarët e vet. Pikërisht “heroi” që përputhet tamam me një “tigër” që Lufton për të drejtën e nuk mërmërit me gjysëm zëri, ca cerek aludime, e një cerek tjetër kërcenime nëpër rreshta. Burrat flasin dhe qëndrojnë, as nuk mërmërisn e aq më keq nuk ikin por përballen me të vërtetat e mëdha dhe kundërshtarët më të egër. Përndryshe fajin mund ta ketë pasqyra që macen e përthyen në “tigër”.
