Shehulislami Turqisë dhe xhelati i Berishës!
Shehulislami ka qenë në kohën e Perandorisë Otomane një lloj papati i islamit, i cili rregullonte jetën kanunore dhe përputhjen e fatvave me Kuranin. Ishte një pikë graviteti për besimtarët dhe organizimin e tij (nga zhdukja e të cilit islami ende nuk po e merr veten, por kjo është temë më vete) dhe si i tillë i prishte punë Ataturkut në dominimin e kombit turk dhe unicitetit të autoritetit të tij. Kështu që urdhëron prokurorin për asgjësimin e kreut të Shehulislamit.
Mirëpo Shehulislami ishte një burrë i ndriçuar dhe lexuar, kështu që çdo ditë prokurori takonte në mbrëmje Ataturkun dhe i thoshte që e kishte të pamundur ta dënonte pasi çdo akuzë, Shehulislami ia hidhte poshtë me argumente ligjore. Do vij vetë, i tha një ditë Ataturku, i lodhur nga zgjatja. Dhe kështu të nesërmen shfaqet në sallën e gjyqit dhe i prezantohet të akuzuarit duke i prerë drutë shkurt: Unë jam Ataturku dhe dua të dënoj me vdekje se më prish punë. Je dakord?
Kështu, po, ia kthen fetari, e kuptoj.
E gjithë kjo histori është një version oriental i “raison d’etat”, arsyes shtetërore. Në mos qoftë e vërtetë, është e mirësajuar.
Sa më sipër është vetëm një mënyrë për të treguar si veprojnë perandoritë pavarësisht ngjyrimeve, kohës dhe pozicionit. Dhe kjo ka lidhje edhe me zhvillimet shqiptare dhe rastin Berisha. Ky i fundit ka kohë që ia ka sjellë në majë të hundës amerikanëve: kontrabanda e naftës me ish Jugosllavinë; futja e hundëve në Kosovë sa herë e ka pisk në Shqipëri; trazirat brenda Shqipërisë. Mirëpo Berisha sulmon Edi Ramën si nxitës të akuzave ndaj tij. Vetëm se Rama nuk është Ataturku. Ataturku është në Uashington.
Mirëpo mesa duket as për kaq nuk ka këllqe. Se që do ta hajë, do ta hajë, por të paktën t’i përmendi hasmët e tij nëse është aq trim sa thotë e mos ta rrotullojë gjuhën nëpër dhëmbë e aq më shumë të akuzojë kot Edi Ramën, i cili realisht i uron jetë të gjatë dhe të begatë. (Dritare.net)
