Hoover – FBI: Luan Presidentët e SHBA, por nuk preku mafien

“Më mirë do ta kisha atë në ‘çadër’ duke u urinuar jashtë se sa jashtë të urinonte në çadrën time,” tha një herë presidenti amerikan Lyndon Johnson për drejtorin e FBI-së Edgar Hoover.

Përdorimi i kësaj thënieje amerikane nga ai president amerikan zbulon se sa shumë ishin të frikësuar Hoover-i dhe 7 presidentët amerikanë që kaluan 48 vitet e tij në detyrë në agjencinë federale të inteligjencës që ai themeloi në vitet 1920.

Në hetimin e tij gazetari amerikan dhe autori i “Sekretet e FBI” Ronald Kessler deklaron se Hoover u bëri të ditur presidentëve se folenë e tij e kishin pis dhe ai e dinte këtë.

Për shembull, më 22 mars 1962, ndërsa Hoover po hante drekë me Presidentin Kennedy, ai i tha atij se përmes defekteve dhe përgjimeve FBI kishte mësuar se Jack Kennedy kishte një lidhje me Judith Campbell Exner, një 25-vjeçare e divorcuar.

Hoover e informoi presidentin se Exner kishte gjithashtu një lidhje me bosin e mafias të Çikagos, Sam Giancana.

Për shkak se Hoover dinte gurë të tillë, asnjë president amerikan nuk do ta tundte atë nga vendi i tij, siç raporton Ronald Kessler.

Një artikull i tillë i papublikuar kurrë, raporton gazetari amerikan, ishte një teleks i dërguar në selinë nga shefi i FBI-së, William Simon në Los Anxhelos, menjëherë pas vdekjes së Marilyn Monroe më 5 gusht 1962 në shtëpinë e Brentwood, Kaliforni.

Sipas njeriut nr. 3 më të fuqishëm të FBI-së, Decky DeLoach, i cili pa teleksin, Prokurori i Përgjithshëm i atëhershëm Robert Kennedy dhe vëllai i presidentit kishin marrë hua makinën personale të Simonit për të parë Monroe pak para vdekjes së saj.

Duke e konfirmuar këtë, djali i Simonit, Greg thotë: “Babai im tha që Robert Kennedy do të huazonte kabriolin e tij të bardhë Lincoln. Kjo është arsyeja pse ne nuk e kemi pasur shumë fundjavë”. Vajza e Simonit, Stephanie Brannon, gjithashtu konfirmoi se babai i saj ia kishte huazuar makinën Kenedit dhe kujtoi se prokurori i përgjithshëm dikur i la syzet e tij të diellit Ray-Ban në ndarjen e dorezave.

“Ndërsa ka prova të shumta që Hoover përdori informacionin në dosjet e tij për shantazh, ai zakonisht nuk duhej. “Vetëm perceptimi se ai kishte një informacion të tillë ishte i mjaftueshëm për të mbajtur politikanët nën kontrollin e tij”, thotë Kessler.

Përgjigja

Ndaj mund të pyesim veten, meqenëse Hoover kishte aftësinë për të kontrolluar senatorët dhe presidentët, pse nuk i përdori burimet dhe aftësitë e tij të pashtershme për të luftuar krimin e organizuar?

Edhe pse në fund Hoover u detyrua të vinte në shënjestër edhe mafian, arsyeja që ai nuk e ndoqi atë në karrierën e tij është saktësisht e njëjtë me mbledhjen e sekreteve të pista për politikanët.

“Mbi të gjitha, Hoover donte të mbante punën e tij. Shumë anëtarë të Kongresit – për të mos përmendur politikanë të fuqishëm vendas – kishin lidhje me krimin e organizuar dhe mund të ishin përpjekur ta largonin atë nëse do të shkonte pas mafies, “thotë Kessler.

“Mafia ishte po aq e fuqishme sa presidenti. Për më tepër, si një perfeksionist, Hoover nuk donte të rrezikonte të humbiste një çështje kundër një figure të fuqishme”, raporton reporteri. “Për të njëjtat arsye, për arsye të ndjekjes penale, Hoover nuk do të hetonte politikanët e korruptuar.”

“Si drejtor i FBI-së, Hoover kishte për detyrë të ndiqte si figurat e mafies ashtu edhe politikanët e korruptuar. Megjithatë, derisa ai u shty për të hetuar krimin e organizuar, këto dy qëllime ishin të shenjta”, përfundon Kessler. /Ta Nea/