Ivan Gjuriq: Duhet tu kërkojmë falje shqiptarëve, varreza masive në Batajnicë është turpi ynë
Përderisa në krye të shtetit e të politikës serbe edhe më tutje “sundojnë” elementë të politikës së vjetër milosheviqiane, në një pjesë e popullatës serbe, sidomos te të rinjtë ka filluar të shfaqet një botëkuptim i ri për Kosovën dhe për shqiptarët.
Kjo shtresë e qytetarëve serbë, duke e patuar parasysh në rend të parë interesin e popullit serb e kanë pranuar faktin se Kosova është e humbur dhe se Serbia nuk ka më as drejtë morale e as politike që të kërkoj rikthimin e kontrollit politik e institucional të Kosovës.
Në një debat të organizuar nga Nisma e të Rinjëve për të Drejtat e Njeriut (YIHR) me temë për dialogun e brendshëm në Serbi për Kosovën Ivan Gjuriq ka pranuar faktin se “Serbia humbi të drejtën e saj për Kosovën për shkak të mënyrës se si trajtoi shumicën shqiptare të Kosovës”.
Gjuriq në fjalimin e tij ka shtuar se Serbia duhet të kërkojë falje për krimet e kryera në Kosovë.
“Ne duhet të kërkojmë ndjesë për t’i hir të viktimave të luftërave dhe krimeve. Ne duhet të gjejmë dhe ndjekim penalisht të gjithë autorët e veprave penale, në mënyrë që të paktën “të kënaqim” pjesërisht drejtësinë. Ne duhet të pendohemi që të kemi një shans për një të ardhme normale si një shoqëri. Ne duhet të vendosim përgjithmonë që krimet nuk janë kryer në emër tonë, por në emër të një politike që kurrë nuk do të lejojmë kurrë të sundojmë.” ka thënë ai.
Më poshtë po u sjellim pjesën më të rëndësishme të fjalimit të tij;
“Në disa tryeza të rrumbullakëta brenda këtij procesi, disa nga shkaqet e pavarësisë së Kosovës tashmë mund të jenë të turpshme, hapi ynë i parë duhet të jetë të flasim me të vërtetën me zë të lartë. Për pjesën e së kaluarës që nuk është folur në publikun tonë. Shumë gjëra të pakuptimta për Shqipërinë e Madhe, monumentet orientale, bazat ushtarake dhe të ngjashme.
Shumica dërrmuese shqiptare në Kosovë u diskriminuan në mënyrë sistematike, në kufijtë e ndarjes, praktikisht ata nuk u lejuan të marrin pjesë në jetën publike dhe politike, strukturat shtetërore, për të studiuar dhe për t’utrajtuar.
Pas 10 vitesh negociatash tentativë dhe rezistenca paqësore, duke studiuar në bodrume dhe për të shmangur nga bastisjet dhe brutalitetit policor, filloi një rezistencë të armatosur, në të cilën ushtria dhe policia serbe iu përgjigj me një fushatë sistematike të vrasjes dhe frikësimit, në të cilën u dëbuan 800,000 njerëz, shqiptarë të Kosovës. Për të parandaluar një katastrofë të plotë humanitare, aleanca e NATO-s nisi një fushatë të sulmeve ajrore, pas së cilës shteti serb tërësisht u tërhoq nga Kosova.
Sipas të dhënave të tashmë të njohura, gjatë luftës në Kosovë, janë vrarë ose janë zhdukur gjithsej 13.535 persona. Prej tyre shqiptarët përbëjnë 10.812, serbë 2.197 dhe romë, boshnjakë, malazezë dhe joshqiptarë të tjerë, 526 viktima. Për fatin e rreth 1700 persona ende nuk ka asgjë gjurmë.
Serbët duhet t’u kërkojnë ndjesë shqiptarëve për krimet e kryera në Kosovë!
Serbia nuk u rrëmbye nga Kosova, as nga lufta, as nga marrëveshja e paqes. Serbia humbi të drejtën e saj për Kosovën për shkak të mënyrës se si trajtoi shumicën shqiptare të Kosovës. Për të jetuar në paqe një nga një, duhet të nxjerrim në pah faqet më të errëta të historisë sonë. Ne duhet të kërkojmë ndjesë për t’i hir të viktimave të luftërave dhe krimeve. Ne duhet të gjejmë dhe ndjekim penalisht të gjithë autorët e veprave penale, në mënyrë që të paktën “të kënaqim” pjesërisht drejtësinë. Ne duhet të pendohemi që të kemi një shans për një të ardhme normale si një shoqëri. Ne duhet të vendosim përgjithmonë që krimet nuk janë kryer në emër tonë, por në emër të një politike që kurrë nuk do të lejojmë kurrë të sundojmë.
Unë nuk po flas për gjëra abstrakte, por për spote në ndërgjegjen e shoqërisë sonë, që ne duhet të lajmërojmë dhe për veten tonë, jo vetëm për shkak të të tjerëve. Nuk duhet të shkojmë larg për një nga shembujt më të keq, dhe dëshmia më e mirë për atë për të cilën po flas. Vetëm dhjetë milje nga vendi ku jemi tani ulur, rreth dhjetë kilometra nga qendra e Beogradit – në Batajnicë – ka një varr masiv i shkaktuar nga Njësia Speciale Anti Terror. Më shumë se 700 trupa të shqiptarëve të Kosovës, prej të cilëve 75 fëmijë, janë hedhur në këtë varrezë masive të cilët janë vrarë në Kosovë dhe janë transferuar në Batajnicë, e që më pas janë djegur dhe varrosur – me një qëllim – për të fshehur krimet e policisë serbe, ushtarake dhe paramilitare. Shteti, prapa dhe shoqëria vendosi ta injorojë atë. Ka ende një fushë policie në atë vend, ku të gjithë janë të mbytur nga fjalimet politike nxitëse në lidhje me fuqinë e policisë serbe. Nuk ka monument, pllaka përkujtimore, asnjë shenjë. Asnjë nga organizatorët, as ekzekutuesit e lëvizjes së trupit nuk janë ndjekur penalisht. Paimagjinueshme krimi monstruoz u zbulua, para hundës sonë, por me vetëdije kemi zgjedhur vendin tonë, por për atë dhe kompania për të folur për Betejën e Kosovës dhe popullit të qiellit.”
