Më 21 janar diçka duhej vrarë

ELJAN TANINI

21 Janari ishte dhe do të mbetet një nga mënyrat për të ardhur në pushtet, me një lajthitje të sinqertë ku nuk kuptohet arratisja e dashurisë ndaj popullit të shkretë milet. Histori pa ndodhi që pati katër të vrarë, të shtëna që vetëm ata e dinë nisjen dhe fundin e tyre ku ende nuk i kemi mësuar gënjeshtrat kundër popullit. Mbase ata që na qeverisin sot, janë një e keqe e domosdoshme, sepse ne jemi ende në fazën që presim një mëshirë nga sipër për të gjitha fajet që kemi bërë vetë: për ata që i zgjedhim pa i kuptuar mirë që nga lindja e ideve e deri tek paraqitja pamore e lojës me artin. Ne kemi ende atë mëshirën, kemi dëshirën që ata sipër të na duan. Ka disa të qara autoktone, qe na e presin zemrën me lakrimozat e tyre lëpirëse se vrasjet e 21 Janarit ishin një shenjë për të kuptuar dallimin mes autorëve të plumbave. Vrasës quhet edhe ai që i nxori në bulevard, edhe ai që i vrau, por edhe ai që u bë shkak për ta. Ai që e do turmën, ai që e krijon liderin e kopesë mes tyre me apo pa leje, ka të paktën një shenjë bariu me gjithë përpjekjen e mundshme duke mos e lënë atë për ushqim kafshësh të egra. Unë nuk pashë askënd më 21 Janar të mbronte turmën që nuk e dinte se çfarë donte. Ne mezi kemi dalë në shesh për gjërat tona, e më pas jemi hallakatur duke kuptuar se nuk e kemi mësuar mirë kuptimin e protestës së përbashkët. Po fajtorët? Ne cilin burg janë ata sot? A janë dënuar? A ju vu faji dikujt që e flaku turmën mes Gardës së Republikës e cila e kishte të vështirë të gjente shkaqet e veta se gjaku yt nuk qëllohet?! Sa për këtë të fundit, ajo ka një pluhur të zi që e kanë veshur me shpërblimin e vetëm se dikush duhet të shtinte mbi ne. Por nuk është faji i Gardës. Ne dhe ata. Ju mendoni se ne shqiptarët e fundit të Shqipërisë pa shqiponja ishim kaq të prekur nga një video që shënon hesapet për të pasur kriza të pushtetshme elektorale? Sepse sot, korrupsioni është po aq i barabartë me atë çka flitet se nuk është më me të njëjtat merita, por thjesht nuk duket e nuk flitet më për të. Ndërsa zgjedhjet, ato e kanë humbur lirinë me po atë sistem që vuajtëm në 40 e ca vite: për të na u dashur 40 e ca të tjera si shpagim. Ata. Kujt duhet t’i marrim leje të themi se gjoja prekjet famëkeqe që u vranë më 21 Janar, ishin një formë që justifikon ardhjet e atyre të tjerëve në pushtet me hallakatjet e kapardisjes se na duhen disa heronj?! Unë nuk e dua një forcë që fjalën e ka arrogante, që i bën të gjitha vetë dhe që mburret me pastrimin e pastër të këpucëve prej qyteti. Shikoni Tiranën. Ajo është një betonishte prepotente, e frustruar, aspak femërore, ashtu siç janë edhe fjalët e elegancës së një qeverisjeje të provuar tashmë. 21 Janari ishte dhe është një stil goditjesh ndaj një perandorie që dukjen e kish kthyer në afsh erotik të tipit: Sa bukur, kam fituar ca fjalë të bukura në ekran, por sërish nuk ndiej më asgjë. Mua si një shqiptar i Votës së Bardhë, nuk më kanë interesuar kurrë ato që bëjnë politikanët sot, por ato që po përgatisin për të ardhmen. Duhet pastruar e tashmja, por për të ardhmen e për të mbuluar plot e përplot me glasa nga kotecet e shtëpive tona kush mendon?! Së fundmi: Për çfarë është mirë me qenë shqiptar? Ose për kë është mirë me qenë shqiptar?! Kjo është një nga gënjeshtrat tona më të mëdha që i bëjmë vetes në mënyrë masive, sepse ka pak krenari për të qenë të tillë.

Sipas një thesi fjalësh të menduara nëpër ngrehina cepash, mësohet se natyrat e varfra në politikën tonë, e projektuan 21 Janarin për një dehje që duhej ardhur në pushtet me një arsye të vetme: dikush duhet të vdiste e që më pas të bëhej lëmshi prej martiri. Mbase jo aq të vrarë sa njihen me dyshime, të paktën 1 po. Këtyre 21 Janarsave që e organizuan këtë datë, kaq shumë po u pëlqen shija e pushtetit, nga makinat, rojet apo të dalurat e përditshme në TV, gjë që shoqërohet ashtu si nga hera me korrupsion të pafundmë dhe me shpërfillje të plotë ndaj interesave të vendit. Kush e ka pranuar prej atyre të treve të paktën një të thënë publike?! Shikoni se asnjë prej politikanëve tanë nuk ka bërë kurrë vetëvrasje! E gjitha kjo sjellje brenda natyrave njerëzore më shumë virtuale se reale ka hedhur për këta pozaxhinj, dëshirat për t’u bërë yje, lëvizja me hapje duarsh lartë e poshtë, të folurat ndjesore, apo edhe ata që e flasin gjuhën shqipe duke e nisur me ju dhe e mbarojnë me ti, i ka bërë shqiptarët të mendojnë se fuqia e pushteteve nuk varet sa arrogancë ke në ekran! 21 Janari ishte shenjë lufte ndaj ripërsëritjesh të suksesshme se simbolikat e shkuara e patën dënuar Kryeministrinë me sulme. 21 Janari është një datë e pastër ku shteti dhe shtetarët të vrasin, madje edhe ata që pretendojnë të jenë më pas në krye, duke përdorur popullin e varfër nga një perandor që shpifjen prej hedhurine e ka nënë, nga një tullumbace që helmin e tradhtisë e ka shenjë për të qëndruar andej pas veshëve, por që është mllefi vetë, dhe nga ai – ata që tradhtinë e përdorimit të popullit të varfër e kishin menduar mbi një masakër ku duheshin larë duart dhe fjalët nga epshi i shenjave të lëna tradite për t’u bërë më pas detyrim për të ardhur në shtet. Duhet është edhe duket! Dikush duhej vrarë, dikush duhej përdorur. Ai që e do turmën dhe ata që i nxori në shesh, mund të rrinte bashkë me ata, bashkë me ne aty. Nëse nuk do të mendohej kështu për shpirtrat e flakur në bulevard, atëherë ai me ata që i nxorën, pse nuk e sheshuan protestën?! Pse nuk i mbrojtën njerëzit e tyre?! Por kush ka “bythë” ta bëjë këtë gjë në Shqipëri?