Kosova
Çmenduria e partriakut serb, dëshiron ta mbrojë Kosovën me dhunë
Gazeta prestigjioze austriake “Die Presse“ ka raportuar për çmendurinë e radhës të Patriarku serb Irinej. Kësaj radhe ai ka thënë se Kosovën duhet mbrojtur me çdo kusht dhe me çdo mjet.
Sipas gazetës austriake, Irinej ka thënë se interesat shtetërore duhet të mbrohen.
“E vërteta duhet të mbrohet edhe me dhunë“, ka thënë ai të shtunën, transmeton Republika.info
Gazeta shkruan se Kosova e banuar kryesisht nga shqiptarët shumicë tash e tetë vjet është pavarësuardhe është pranuar nga më shumë se 100 shtete të botës.
Jo nuk e keni mirë, zotëri Patrik Irinej alias Miroslav Gavrilović, dhe është momenti i fundit që ta kuptoni, se pashmangshëm duhet të rrëfeheni, pastaj të reflektoni duke kërkuar falje ndaj popujve jo serb.
Duhet ta kuptoj “zotëri” Irinej alias Miroslav Gavrilović, se është momenti i fundit që të reflektoj. Të ndaloj së shfrytëzuari festat jo vetëm ato fetare, për të shpreh me vrerin e urrejtjes shoviniste pretendimet grabitqare serbijane ndaj trojeve shqiptare, duke i quajt “zemra e Serbisë” herë Kosovën e herë Elbasanin.
Vërtetë është turp për një klerik që të shërbehet me të pa vërteta, si p.sh.: citim.“…Çdo pëllëmbë e tokës së Kosovës e Metohisë është larë me gjakun e bijve e bijave më të mira dhe të fëmijëve të popullit serb…”mbaron citimi.
Kjo shprehje “zoti” Patrik i Kishës Ortodokse serbe-shënsaviane nuk përkon me të vërtetën. Pra, siç mund të kuptohet edhe kjo shprehje e këtij kleriku është edhe një dëshmi më tepër, se ora e tij vazhdon të punojë sipas kohës së Mesjetës. Çka është më keq, kjo është një ogur i keq për ditët që vinë. Kjo është diçka e ngjashme me përmbajtjet që deklaroheshin në “Jogurt dhe ballvan revolucionin”, “Memorandumin” famëkeq të KOS dhe dokumentet tjera serbo-çetnike, para se të fillonte kasaphana ballanike.
Kjo deklaratë e Miroslav Gavrilović, patjetër se është edhe një dëshmi më tepër, se në ndërgjegjen e tij prej gjakpirësi këtij “njeri” të “zotit”, nuk i trokasin fare as lumenjtë e lotëve dhe të gjakut të popullit të pa armatosur shqiptar: të të gjitha moshave e gjinive, të cilët u masakruan nga thundrakët e dresuar në frymën mësimeve të tij dhe të kolegëve të ngjashëm me te, të cilët nuk ishin dhe as nuk janë të pakët në numër!
Si duket, këtij “njeriu” të “zotit” nuk troket as edhe një brejtje më vogël në atë pak ndërgjegje që ka, se edhe shqiptarët ashtu sikur dhe boshnjakët, në shtatin e tyre kanë plagë të dhembshme të cilat vazhdojnë t’u kullojnë! … …Ata edhe sot nuk e dinë ku gjenden trupat mija të dashurve të tyre të masakruar-foshnjave, nënave, bijve dhe bijave, grave dhe prindërve të tyre!…