Detajet e Administratës mbi Fluturimet e Dëbimit ‘Tejet të Pamjaftueshme,’ thotë Gjyqtari

Një gjyqtar federal në Uashington tha  të enjten se eshte  drejt shpalljes së administratës Trump fajtore në përbuzje të gjykatës për mundësinë e shkeljes së vendimit të tij, i cili kishte pezulluar dëbimin e dhjetëra venezuelasve sipas një statuti të rrallë të kohës së luftës.

Në një urdhër të shkruar me tone të ashpra, gjyqtari James E. Boasberg i kërkoi administratës që deri të martën t’i shpjegonte pse zyrtarët nuk kishin shkelur udhëzimet e tij, kur lejuan që dy fluturime me emigrantë të vazhdonin rrugën drejt El Salvadorit, edhe pasi ai kishte urdhëruar që avionët të ktheheshin në Shtetet e Bashkuara.

Gjyqtari Boasberg gjithashtu kritikoi përpjekjet e Departamentit të Drejtësisë për të bllokuar vazhdimisht përpjekjet e tij për të marrë informacion në lidhje me oraret e fluturimeve gjatë fundjavës.

“Qeveria përsëri i shmangu detyrimet e saj,” shkroi ai, duke shtuar se paraqitja më e fundit e Departamentit të Drejtësisë në lidhje me fluturimet ishte “tejet e pamjaftueshme.”

Urdhri trefaqësh i gjyqtarit Boasberg ishte një shfaqje e rrallë zhgënjimi ndaj një administrate që jo vetëm po përpiqej të përdorte fuqitë e jashtëzakonshme të ligjit të kohës së luftës, Aktit të Armiqve të Huaj, për të ndjekur agjendën e saj të emigracionit, por gjithashtu kishte refuzuar me kokëfortësi të ofronte edhe informacionet më bazike mbi fluturimet e dëbimit.

Në ditët e fundit, avokatët e Departamentit të Drejtësisë bënë një përpjekje të minutës së fundit për të anuluar një seancë dëgjimore para gjyqtarit Boasberg, ku pritej të diskutonin për fluturimet në gjykatë. Më pas, ata ndërmorën një hap shumë të pazakontë duke i kërkuar gjykatës federale të apelit që mbikëqyrte çështjen ta hiqte Boasberg nga rasti.

Gjithçka ka ndodhur ndërsa zyrtarë të lartë, si Prokurorja e Përgjithshme Pam Bondi, dhe mbështetës të shumtë të presidentit Trump kanë sulmuar gjyqtarin Boasberg duke e quajtur atë një marionetë, marksist dhe simpatizues të terroristëve. Vetë zoti Trump ka hyrë në këtë çështje, duke kërkuar këtë javë që gjyqtari Boasberg të shkarkohej.

Kjo e detyroi Kryegjyqtarin John G. Roberts Jr. të lëshonte një deklaratë të rrallë publike të martën, duke thënë se procesi i apelimit, jo shkarkimi, ishte mënyra e duhur për të trajtuar vendimet e papëlqyeshme gjyqësore.

Administrata Trump, në disa raste të ngritura kundër saj në dy muajt e fundit, është përballur me akuza për moszbatim të urdhrave gjyqësorë, por deri më tani asnjë nga këto procese nuk ka përfunduar me një shpallje të përbuzjes së gjykatës. Nëse një gjyqtar do të gjente zyrtarë në përbuzje të gjykatës, kjo mund të çonte në gjoba financiare ose, nëse shkelja do të ishte e rëndë, në ndalimin e zyrtarëve të administratës.

Megjithatë, në fund, gjyqtarët kanë pak autoritet të vërtetë për të zbatuar urdhrat e tyre përballë mosbindjes. Dhe ekspertët ligjorë kanë shprehur shqetësim se nëse një gjyqtar përfundimisht akuzon Shtëpinë e Bardhë për mosbindje ndaj një urdhri dhe administrata vazhdon ta injorojë, kjo mund të çojë në një krizë kushtetuese.

Gjyqtari Boasberg, kryegjyqtari i Gjykatës së Qarkut Federal në Uashington, ka bërë përpjekje për ditë të tëra në mënyra të ndryshme për ta detyruar administratën që t’i tregojë – edhe nën vulë, nëse është e nevojshme – oraret e sakta të nisjes së dy avionëve që transportonin emigrantët venezuelas nga Shtetet e Bashkuara, momentin kur ata dolën nga hapësira ajrore amerikane dhe kohën e uljes së tyre.

Fillimisht, ai i dha Departamentit të Drejtësisë afat deri të mërkurën në mesditë për të dorëzuar këto të dhëna. Më pas, ai e shtyu afatin me një ditë, pasi avokatët e departamentit kërkuan më shumë kohë për të shqyrtuar nëse do të përdornin një doktrinë të rrallë të quajtur privilegji i sekreteve shtetërore për të shmangur dorëzimin e informacionit.

Të enjten, qeveria më në fund dorëzoi dokumente gjyqësore nën vulë tek gjyqtari Boasberg, por disa orë më vonë, ai zbuloi në urdhrin e tij se këto dokumente “përsërisnin të njëjtin informacion të përgjithshëm mbi fluturimet” që avokatët e departamentit i kishin dhënë tashmë në seancat e mëparshme gjyqësore.

Duke dhënë shenja se durimi i tij po shteronte, gjyqtari Boasberg, i njohur për një stil të përmbajtur dhe të matur, i dha qeverisë një sërë ultimatumesh.

Ai e urdhëroi administratën të dorëzonte deri të premten në orën 10 të mëngjesit një deklaratë të betuar nga dikush “që kishte pjesëmarrje të drejtpërdrejtë në diskutimet e nivelit të kabinetit mbi përdorimin e privilegjit të sekreteve shtetërore.” Ai gjithashtu e udhëzoi Departamentin e Drejtësisë që t’i tregonte atij deri të martën nëse administrata kishte ndërmend ta përdorte realisht këtë privilegj.

Konflikti mbi të dhënat e fluturimeve ishte vetëm një nga mosmarrëveshjet që po trazonin çështjen, e cila është shfaqur në ditët e fundit si një pikë e ndezur debati mbi përpjekjet e administratës për të zgjeruar fuqitë presidenciale dhe për të sfiduar aftësinë e gjyqtarëve për të vënë në pikëpyetje vendimet e ekzekutivit.

Departamenti i Drejtësisë gjithashtu po kërkon në dy gjykata të ndryshme të përmbysë urdhrin fillestar të gjyqtarit Boasberg për pezullimin e dëbimeve sipas Aktit të Armiqve të Huaj. Avokatët e departamentit do të paraqiten në gjykatë të premten para gjyqtarit Boasberg dhe të hënën para një gjykate apeli për të debatuar çështjen me avokatët e disa prej emigrantëve venezuelas.

Administrata ka pretenduar se emigrantët në fjalë janë anëtarë të një bande të dhunshme të quajtur Tren de Aragua dhe duhet të konsiderohen si subjekte të një kombi armiqësor për shkak të lidhjeve të tyre me qeverinë venezueliane.

Megjithatë, avokatët e venezuelasve të dëbuar argumentojnë se klientët e tyre nuk janë anëtarë të ndonjë bande dhe duhet të kenë mundësinë ta provojnë këtë. Ata theksojnë se Tren de Aragua, megjithëse një organizatë kriminale e rrezikshme, nuk është një shtet kombëtar dhe se hyrja e saj në SHBA nuk përbën një “pushtim” në kuptimin tradicional të fjalës.