Rasti i rrallë i gruas që është alergjike edhe nga… burri i saj

Lista e gjërave nga të cilat Johanna Watkins ka alergji është aq e gjatë saqë as një fletore me 1000 faqe nuk do të mjaftonte për t’i listuar të gjitha. Nuk janë vetëm produkte apo substanca kimike ato që Johanna nuk mund të tolerojë.

Organizmi i kësaj 29 vjeçareje reagon dhunshëm edhe nga prania e bashkëshortit të saj. Johanna vuan nga një gjendje që njihet si Sindroma e Aktivizimit të Qelizave Mast, një çrregullim i rrallë i sistemit imunitar, që do të thotë se ajo është alergjike ndaj pothuajse çdo gjëje, duke përfshirë edhe aromën e burrit të saj.

Jeta për Johanna dhe Scott Watkins është shumë e ndryshme nga ajo e çifteve të tjera.

Johanna jeton vetëm në një dhomë papafingo me dritare dhe dyer të mbyllura, të pajisur me filtra ajri për pastrimin e ambientit.

Ajo vuan nga forma më e rëndë e kësaj sindrome (MCAS) në të cilën qelizat që kanë për qëllim ta mbrojnë nga kërcënimet e jashtme krijojnë mutacione dhe fillojnë të sulmojnë trupin e saj.

Para se të martohej me Scott-in në vitin 2013,  Johanna nuk priste që gjendja e saj të përkeqësohej. Ajo punonte si mësuese dhe çifti kishte një jetë normale së bashku.

Megjithatë edhe atëherë ajo kishte disa skuqje të pazakonta, vuante nga sindroma e zorrëve të irrituara dhe migrena, por këto shqetësime u përkeqësuan akoma më shumë pasi çifti u martua.

“Ka pasur raste, tre apo katër vjet më parë, para se të diagnostikohej, se nëse qëndroja pranë gruas sime,  sidomos nëse fytyrat tona ishin pranë, ajo fillonte të kollitej”, tregon Scott.

Por vetëm vitin e kaluar çifti kuptoi se ishte e bërë e pamundur që të ndanin fizikisht jetën së bashku.

“Vumë re se kur  Scott hynte në dhomë, unë bëhesha më keq. Simptomat normale që kisha çdo ditë sa vinin e rëndoheshin”, thotë Johanna.

“Një ditë, ai vjen në dhomë dhe brenda dy minutash fillova të kisha reaksione anafilaktike”.

Një javë më vonë Scott u përpoq të takonte sërish gruan e tij, por ndodhi e njëjta gjë dhe aty kuptuan se jeta e tyre do të duhej të ndryshonte dramatikisht.

Trajtimi dhe medikamentet që marrin zakonisht ata që vuajnë nga MCAS nuk e ndihmojnë Johannan, kështu që për momentin çifti nuk e di ende se kur gjendja e tyre do të ndryshojë.

“Nuk është e lehtë të trajtosh këtë problem. Dua që Johanna të jetë e sigurt, por dëshira ime për ta parë komprometon sigurinë e saj”, thotë Scott.

“Një nga mënyrat se si unë mund të kujdesem për të tani është duke mos e takuar. Nuk dua të rrezikoj jetën e saj. Jemi plotësisht të përkushtuar ndaj njëri-tjetrin dhe do të presim për aq kohë sa duhet, për të parë nëse ka ndonjë lloj shërimi”.

Mjekët po tentojnë me trajtime të ndryshme, por asnjë prej tyre nuk ka ndihmuar.

“Ata nuk e dinë nëse do të shërohem, dhe kështu që ne shpresojmë dhe lutemi për këtë”, thotë Johanna. “Kam pasur reaksione anafilaktike, që është një reaksion alergjik i rrezikshëm për jetën. Jeta ime mund të përfundojë shumë shpejt”, thotë ajo. Por Scott do të jetë pjesë e jetës së saj për gjithë jetën.

“Ditën e dasmës iu betuam njëri-tjetrin derisa vdekja të na ndajë. Pa marrë parasysh se çfarë do të sillte jeta”, thotë ajo.

Scott punon si mësues me kohë të plotë dhe kthehet në shtëpi çdo mbrëmje për të gatuar për Johanna.

“Kjo është një nga mënyrat se si unë mund të kujdesen për të”. Johanna mund të tolerojë vetëm 15 ushqime të ndryshme, duke përfshirë edhe erëza.

Prej një viti ajo jeton në dhomën e saj dhe të vetmit personat nga të cilët nuk është alergjike janë vëllezërit e saj.

Megjithatë para se të takohen ata nuk duhet të hanë ushqime me erë të fortë, të lahen me një sapun special dhe sapo të hyjnë në dhomë të vendosin maskat dhe rrobat speciale që Johanna mban në dhomë.

Burri i saj, Scott, qëndron në katin e parë të shtëpisë dhe e vetmja mënyrë se si mund të komunikojnë është përmes Skype.

Pavarësisht të gjithë këtyre vështirësive, Johanna mbetet optimiste dhe mirënjohëse. “Kam marrë shumë dhurata në jetë, shumë bekime për të cilat duhet të jem mirënjohëse”, thotë ajo. Kjo më kujton se nuk duhet të bëhem egoiste”.