Librat e rinj
Charlotte Bronte
Xhejn Er
Përktheui: Alina Karaulli
Botimet: “Pegi”
‘Mendoni se mund të rri e të bëhem një hiç për ju? Mendoni se jam robot? Makinë pa ndjenja? Dhe se mund të duroj të ma rrëmbejnë kafshatën nga goja dhe të paktin ujë jetëdhënës nga kupa? Mendoni se, meqë jam e varfër, e panjohur, e shëmtuar dhe e vogël, jam pa shpirt dhe pa zemër? E keni gabim! Kam po aq shpirt sa ju dhe zemrën po aq të madhe! E nëse Zoti do të më kishte dhuruar bukuri dhe pasuri, do t’jua kisha bërë të vështirë të më linit, siç e kam tani unë të vështirë t’ju lë. Tani nuk po ju flas sipas zakoneve, traditave, madje, as nëpërmjet trupit vdekatar; është shpirti im që i drejtohet shpirtit tuaj, si të kishim shkuar të dy përtej varrit dhe të qëndronim para këmbëve të Zotit, të barabartë: ashtu siç jemi. Unë nuk jam zog dhe nuk ka rrjetë që të më zërë në grackë. Unë jam një qenie njerëzore e lirë, me vullnet të pavarur”, pjesë nga libri.
Johannes Mario Simmel
Klounët që sollën lot
Përktheu Ervin V. Ibro
Botimet: “EBG sh.p.k”
Johannes Mario Simmel përshkruan me saktësi dhe vërtetësi për ata që kanë kohë që përgatiten në botë për kërkimin e së nesërmes, e cila në çdo moment mund të bëhet realitet i tmerrshëm dhe për të cilën vetëm një grusht njerëzish mund të jenë në dijeni. Menjëherë pas fillimit të kërkimit të saj, Norma njeh biokimistin polak, Jan Barski, nga tani e tutje, shoku i saj është ndërmjet një makthi, me gjithnjë e më shumë ngjarje e ndodhi, në fund të të cilave qëndron njohuria e tmerrshme: ajo që zbuluan hulumtuesit e gjeneve nga rastësia do ishte në dorën e një prej dy superfuqive, çelësi i zotërimit të botës.
Një luftë e pamëshirshme fillon për armën sekrete. Jani dhe Norma duke u përkrahur nga miku i saj prindëror, Alvin Vesten, ish–ministër që ka lidhje në mbarë botën, dalin si avokatët e fundit të përgjegjësisë morale, armiq deri në vdekje të të gjithë shërbyesve pa skrupuj të pushtetit politik.
Aleksandër Sollzhenjicin
Pavijoni i kancerozëve
Përktheu: Nikolla Sudar
Botimet: “Fan Noli”
Nga një sëmundje e pashërueshme vdesin njerëzit dhe rrënohet vendi. Shërimi mund të ndodhë vetëm nga ndonjë mrekulli. Mbase në mos njerëzit, por të paktën vendi, mund të shërohet nga sëmundja vdekjeprurëse e frikës?
Aleksandër Sollzhenjicin është shkrimtari më i madh rus i gjysmës së dytë të shekullit XX. Ai është fitues i çmimit Nobel të Letërsisë. Mjeshtëria krijuese e tij të mahnit jo vetëm me forcën e talentit, por edhe me qëndrimin e tij të palëkundur prej qytetari.
Luca Filippi
LABIRINTI i FSHEHTË
Përktheu: Virgjil KULE
Botimet:”Ombra gvg”
Para syve të tij materializohen fragmente të një realiteti gjysmëndërr, ende një mundësi. Sidoqoftë, ai arriti ta shihte deri në detaje. Zinxhiri i ngjarjeve i formuar për shkak të atij krimi enigmatik është pështjellues. Njëra pas tjetrës taselet e ngjarjes nisin e ngjiten, duke formuar kështu një pamje më të plotë të mozaikut. Dikush duhej ta merrte detyrën për të hetuar rreth krimit. Nuk mbetej gjë tjetër veçse të pritej me kureshtje. Nga buzët ati i gurgullojnë nënqeshje. Mbas priti një copë herë, mbuloi fytyrën me kapuç, e u zhduk.
