Është praktikë aspak demokratike e SPAK-ut, si institucioni kryesor i Reformës së vonuar të Drejtësisë sonë, që edhe për shkelje qofshin nga më të lehtat ose edhe të dyshuara si të tilla, drejt dhe i fut njerëzit në arrest, duke i mbajtur në mjediset e paraburgimit. Një nga shembujt e shumtë, për të mos thënë më tipiku, ka qenë arrestimi i ish Drejtorit të RTSH-së, zotit Thoma Gëllçi. Me akuzën e çuditshme për shpërdorim detyre ( kur ai jo vetëm nuk kishte dëmtuar shtetin, përkundrazi i kishte kursyer mbi 60000 dollarë) e arrestuan ende pa përfunduar hetimi. E mbajtën pa akuzë afro një vit. E dënuan po një vit, aq sa deshi urdhëruesi VIP i tyre, jashtë mureve të SPAK-ut! .Ka njerëz të tjerë që mbahen në arrest për fakte që dihen dhe nuk mund të ndryshohen nga fajtorët. Për disa janë fakte të ndodhura edhe shumë vite më parë si rasti i ish Kryetarit të Bashkisë së Durrësit Vangjush Dako i cili paska vepruar gabim që ka firmosur për të dhënë një leje ndërtimi. Ka kërkuar për lehtësimin e masës së arrestit, po zëri i tij ka rënë në veshin e shurdhët të SPAK-ut?! Po kështu zoti Safet Gjici qëndron në burg edhe pse provat e akuzës janë të faktuara dhe nuk mund të prishen ose ndryshohen. Gjithashtu mund të përmendim edhe rastin e Fredi Belerit, Kryetarit fitues të Bashkisë së Himarës që fare mirë, ashtu si edhe ata që përmenda më sipër, mund dhe duhet të gjykohen në gjendje të lirë ose të shumtën të jenë në arrest shtëpie. Shkeljet ligjore të tyre janë shumëfish më të lehta nga ato të Jamarbër Malltezit.
Pse dy qëndrime të ndryshme nga i njëjti institucion që i takon t’i trajtojë të gjithë në mënyrë të barabartë?! Dikush mund të thotë se masa e arrestit ose lehtësimi i saj është në kompetencë të gjyqtarëve. Është e drejta e tyre ekskluzive. Dakord, po ama për të gjithë ata që akuzohen, të paktën drejtësia e reformuar, të ketë një kut të njëjtë ose të përafërt. Jo njërin ta quaj të nënës dhe tjetrin të njerkës. Nuk mund të vihet shenja e barazimit midis dosjes së Kompleksit të Klubit ”Partizani” ( kur populli e di se si Jamarbër Malltezi u bë milioner duke u vetëquajtur pronar i 144 metrave katrorë). Ai dhe ata që pretenduan pronësinë e 26000 metrave katrorë truall janë thjeshtë mashtrues . Këtë pronësi ata ia vodhën Shtetit Shqiptar. Është fakt historik i dokumentuar që Italia pushtuese i shpronësoi të gjithë pronarët e fushës së aviacionit duke i paguar me çmimin e tregut të atëhershëm. A mund të krahasohen firma për ndërtimin e një pallati, qoftë edhe e gabuar, premtimi ose dhënia e një sasie jo të madhe eurosh për të blerë votat ose dhe afera seksuale e ish një kyebashkiaku me milionat që fitoi Malltezi me shokë duke grabitur pronën e popullit?! Nuk e di në kemi edhe ndonjë rast tjetër që shtetit t’i jetë vjedhur një sasi kaq e madhe trualli! Di të kundërtën: Edi Rama e quajti bregun e detit të Himarës pronë shtetërore kur në shekuj ka qenë pronë e banorëve autoktonë të asaj zone. Mbase dhe ai urdhër antidemokratik një ditë ka për të qenë subjekt i drejtësisë që ka dhënë shenja që po rilind?!
Me lirimin e Jamarbërit mos vallë kemi një tërheqje të SPAK-ut nga që Berisha i ka anatemuar. Mos vallë juristët janë frikësuar nga bllokimi i punimeve të Parlamentit si dhe nga flakët e shpërthimet tymuese nga një grusht deputetësh të Rithemelimit?! Në këto çaste kujtojmë thënien e ambasadores Juri Kim që gjyqtarët janë të frikësuar ose të paguar. Familja Berisha nuk është se nuk ka para.
Edhe pse u lirua nga burgu dhe do të jetë në arrest shtëpie, si masë lehtësuese, Jamarbër Malltezi mbetet i akuzuar. Po ashtu edhe Berishës nuk i është hequr masa për t’u paraqitur para oficeres së drejtësisë në javën e parë dhe të tretë të çdo muaji. Kjo do të thotë se të dy, me hir ose pahir (për Berishën), kanë për t’u gjykuar. Inshallah gjykata eprore, ku kanë ankimuar avokatët e tyre, nuk ka për ta hedhur poshtë vendimin e deritanishëm! Do të përbënte vërtetë një skandal të madh. Inshallah dhe seancat kësaj çështjeje të mos kenë fatin e procesit të Gërdecit si dhe të 21 Janarit! Për të dyja së bashku çdrejtësia shqiptare ka dy dekada që është duke ecur me shpejtësinë e breshkës.
Një shpresë të madhe na ka hapur vendimi i Gjykatës së Strasburgut për mbrojtjen e të Drejtave të Njeriut. I vunë vulën, që nuk e luan as topi, të vërtetës së madhe që populli e di mirë që VRASJEN E BËRI SHTETI. Jo vetëm kaq: u prishën provat, u anatemuan të ndershmit. Hetuesit dhe gjyqtarët e urdhërdhënësit të asaj vrasjeje, sajuan absurditete që edhe fëmijët më naivë nuk mund t’i pranojnë. A do të mbyllet dosja e Aleks Nikës dhe të fillojë gjykimi i vrasësve? Ç’pret më SPAK-u kur drejtësia e Bashkimit Europian e saktësoi akuzën?!
Pse hesht drejtësia e re edhe për deputetët rrugaçë të cilët kanë disa javë që kanë bllokuar punën normale të Parlamentit? A nuk është krim bllokimi i foltores, përmbysja dhe grumbullimi i karrigeve, hedhja e lëndëve tymuese e deri flaka që rrezikoi të digjej tavolina e deputetit Lulzim Basha? Sikur këto veprime t’i kishin bërë disa rrugaçë të tjerë pa qenë deputetë, a do të kishte për të ndejtur duarkryq Prokuroria? Sigurisht që jo. Atë herë pse duhet bërë përjashtim për rrugaçët ose të lajthiturit e Rithemelimit vetëm pse na qenkërkan deputetë?! Populli nuk i ka zgjedhur ata për destabilizuar Shqipërinë, po për të hartuar ligje për ecjen përpara të saj, për të diskutuar e vënë në mengene me fakte gabimet e pozitës. Gjithmonë përmes fjalës dhe jo kërcënimeve.
Sa detyra të vështira ka SPAK-u! Po të vazhdojmë të heshtim ka të ngjarë që jo me lëndë piroteknike, po me zjarr të vërtetë Parlamenti shqiptar ka për t’u shkrumbuar. O i madhi Zot na shpëto nga të këqiat në vijim të njerëzve të korruptuar që duan të djegin Shqipërinë.
