Ben Hodges: Rusisë i mungon një ‘plan koherent’

Gjenerali i pensionuar amerikan, Ben Hodges, kishte komanduar forcat e ushtrisë amerikane në Evropë nga viti 2014 dhe 2017. Ai, aktualisht, është drejtues i Pershing-ut në studimet strategjike në Qendrën për Analizën e Politikave Evropiane. Në një intervistë me Shërbimin Gjeorgjian të Radios Evropa e Lirë, Hodges flet për mungesën e koherencës së operacionit ushtarak rus dhe se si automjetet e reja luftarake dhe tanket nga jashtë mund të ndryshojnë rrjedhën e luftës.

Radio Evropa e Lirë: Qytetet Bahmut dhe Soledar janë nën sulme të pamëshirshme nga forcat ruse, ose më konkretisht, forcat mercenare Vagner. Pse është kaq i rëndësishëm Bahmuti në Ukrainën lindore? Çfarë po përpiqet të arrijë atje Yevgeny Prigozhin, themeluesi i grupit mercenar Vagner?

Ben Hodges: M’u desh pak kohë për të kuptuar pse Rusia po i kushton kaq shumë rëndësi Bahmutit, veçanërisht forcave të drejtuara nga Prigozhini. Dhe, unë mendoj se ka një aspekt simbolik të kësaj — ky është pothuajse si një projekt i kotë për të.

Është e qartë se atij nuk i intereson sa njerëz janë vrarë. Ata janë aty tash e pesë muaj dhe ende nuk kanë mundur ta marrin Bahmutin. Ata, thjesht, vazhdojnë të hedhin ushtarë të patrajnuar, të posamobilizuar në atë luftë.

Por, së fundmi është zbuluar gjithashtu se në rajon ka miniera të konsiderueshme kripe dhe gjipsi. Dhe, Prigozhini madje foli për sigurimin e burimeve atje. Por, nuk e di nëse kjo do të jetë shumë ngushëlluese për familjet e mijëra njerëzve që janë vrarë atje, të dinë se objektivi i vërtetë i Prigozhinit nuk ishte një udhëkryq apo kryqëzim i rëndësishëm strategjik, por minierat e gjipsit.

LEXONI EDHE KËTË:

Beteja për Soledarin: Sukses i Rusisë apo fitore e Pirros?

Mendoj se i gjithë ky operacion rreth Bahmutit ilustron mungesën e koherencës së operacionit të Rusisë. Unë nuk mendoj se Prigozhini merr urdhra nga [gjenerali Sergei] Surovikin, dhe ai sigurisht nuk merr urdhra nga gjenerali [Valery] Gerasimov (i cili u emërua më 11 janar për të mbikëqyrur pushtimin). Pra, kush është në krye?….

Ata nuk kanë një plan koherent. Ata vërtet, për fat të mirë, ende nuk i kanë mësuar dhe rregulluar të gjitha të metat institucionale që shfaqën në shkurt, mars.

Radio Evropa e Lirë: A ekziston mundësia se ata janë duke vënë bast mbi një strategji të njohur që nëse hidhni numrat në betejë, atëherë, herët a vonë, rezultatet do të dalin?

Ben Hodges: Rusët gjithmonë kanë supozuar se shumica do të fitojë. Dua të them, kjo ka qenë mënyra e tyre e luftës për shekuj, që ata përfundimisht thjesht do të mposhtin forcat ukrainase. Por, padyshim, ata nuk kanë qenë në gjendje ta bëjnë këtë, sepse ukrainasit kanë qenë kaq profesionistë, kaq të aftë, dhe ne shohim se në fakt saktësia mund ta mposhtë shumicën, nëse keni saktësi të mjaftueshme dhe nëse e aplikoni atë në vendet e duhura. Dhe, Ukraina ka ndjekur vazhdimisht logjistikën — rrjetet e transportit, ruajtjen e municioneve — nëpërmjet një sërë mjetesh të ndryshme.

Radio Evropa e Lirë: Javën e kaluar, vendet perëndimore njoftuan se do t’i dërgojnë Ukrainës armë më të sofistikuara, duke përfshirë automjete të blinduara Bradley nga Shtetet e Bashkuara, automjete luftarake Marder nga Gjermania dhe automjete më të lehta luftarake të këmbësorisë nga Franca. Sa disavantazhe ka pasur Ukraina pa to dhe çfarë mund të arrijë tani Kievi me to?

Ben Hodges: Epo, sigurisht, uroj që këto vendime për të siguruar Bradley, Marder dhe AMX-10RC dhe sisteme të tjera, do të ishin marrë më shpejt. Por, lajmi i mirë është se ato janë bërë.

Ajo që dëgjova javën e kaluar ishte themeli për një brigadë të blinduar. Në thelb, ju keni artileri vetëlëvizëse nga Republika Çeke, një batalion; AMX-10RC nga Franca, i cili është një mjet i shkëlqyer me rrota, shumë lëvizshmëri, me një armë të madhe në të; dhe pastaj një batalion i Marderit, që është një sistem shumë i mirë; dhe më pas një batalion Bradley, i cili është mjeti më i mirë luftarak i këmbësorisë në botë.

Kjo është ajo që unë shoh. Unë nuk numëroj automjetet, shikoj aftësinë…. Dhe, kështu ata do t’i kalojnë dy muajt e ardhshëm duke marrë pajisjet, duke u trajnuar me to, duke praktikuar, duke ndërtuar logjistikën për të. Dhe, mendoj se kur Shtabi i Përgjithshëm i Ukrainës të jetë gati, ata do ta përdorin këtë si forcë.

Radio Evropa e Lirë: Disa ekspertë perëndimorë të sigurisë me të cilët kam folur, janë më skeptikë. Ata thonë se, megjithëse është një lajm i mirëpritur, atij i mungon “grushti”, se Ukraina ka nevojë për tanke të duhura — si M1 Abrams — dhe sisteme të ngjashme armësh. A jeni dakord me këtë vlerësim? Dhe nëse po, a besoni se një paketë e tillë armësh është gjithashtu në proces?

Ben Hodges: Epo, sigurisht që do të ishte më mirë nëse ata gjithashtu do të kishin Abrams dhe ose Leopards. Më duket sikur ato mund të vijnë, por nuk e di…. Por, gjithashtu, nuk do të supozoja se ajo që sapo pamë javën e kaluar është në vakum. Ka gjëra të tjera që po bëjnë ukrainasit për të ndërtuar aftësinë për fazën tjetër të kësaj, të kundërsulmimit të tyre, që do të jetë faza vendimtare, që mendoj se është çlirimi i Krimesë.

Radio Evropa e Lirë: Së shpejti do t’i kthehem çështjes së Krimesë, por së pari do të doja të pyesja për tanket. Duket se disa vende, përfshirë Poloninë dhe Britaninë, janë në prag të sigurimit të tankeve për Ukrainën. Sa e rëndësishme do të ishte kjo për Ukrainën dhe si mund ta ndryshonte valën e luftës?

Ben Hodges: Është e rëndësishme për sa i përket aftësisë reale, duke supozuar se ata marrin mirëmbajtjen që vjen me të, municionin e duhur dhe mundësinë për t’u stërvitur në mënyrë që kjo të jetë aftësi reale. Por, është edhe më e rëndësishme që kjo të sinjalizojë se qeveritë perëndimore po ndërmarrin hapin tjetër, se ato janë gjithnjë e më pak të shqetësuara se Rusia mund të përpiqet disi të përshkallëzojë situatën, sepse kjo nuk ka gjasa. Dhe, ndërsa këto janë vendime që po merren me vonesë, mendoj se nuk është tepër vonë për të bërë një ndryshim. Dhe, sigurisht, kjo nuk ka përfunduar pasi Ukraina të çlirojë Krimenë; atyre do t’u duhet ta mbrojnë veten për një kohë të gjatë…

Radio Evropa e Lirë: Ju thatë se nuk i kushtoni shumë rëndësi numrit të gjërave të ofruara, por megjithatë, është një ndryshim drastik nëse shikoni se çfarë është ofruar dhe çfarë ka kërkuar komandanti i përgjithshëm i Forcave të Armatosura të Ukrainës, Valery Zaluzhny. Ai ka kërkuar 700 automjete të blinduara dhe 300 tanke. Sa afër është Ukraina për t’i marrë ato?

Ben Hodges: Nuk e di. Ka shumë gjëra që po ndodhin sa që nuk kemi domosdo një përgjigje adekuate për këtë… Rusia merr dronë nga Irani dhe ata marrin uniforma për motin e ftohtë nga Koreja e Veriut — kjo është ajo. Janë 50 vende të rreshtuara për të ndihmuar Ukrainën. A e kemi bërë aq shpejt sa kanë nevojë? Jo. Dhe a kemi bërë mjaft? Jo. A ka më shumë për të ardhur? Shpresoj. Por, dua të them, nëse unë jam në Kremlin, unë do të thosha “çfarë”? Gjermanët tani po i japin Marderit dhe një bateri tjetër Patriot. Dhe, ata po flasin për Leopardin. Dua të them se kjo duhet të jetë dekurajuese për palën ruse.Radio Evropa e Lirë: Ju e kishit parashikuar më herët se është e mundur deri në fund të vitit 2022 që ushtria e Ukrainës të shtyjë forcat pushtuese ruse në pozicionet e tyre përpara se të fillonte pushtimi i plotë më 24 shkurt. Pse nuk doli i saktë ky parashikim?

Ben Hodges: Po, padyshim unë isha tepër optimist për këtë, sepse nuk e parashikoja që do të kishim dështuar të siguronim sisteme me rreze më të gjatë, si ATACMS (Sistemet Taktike të Raketave të Ushtrisë). Mendova se po vinte. Pra, kjo ka qenë një mangësi.

Unë, gjithashtu, nuk e parashikova numrin e forcave që Rusia ishte e gatshme të sakrifikonte brenda dhe rreth Bahmutit. Dua të them, padyshim, isha gabim– jo shumë, por isha gabim. Ajo që ka rëndësi është se si Ukraina është përshtatur me atë që Rusia po bën me këto trupa të mobilizuara. Dhe, a i jep Perëndimi Ukrainës atë që i nevojitet, në mënyrë që ata të vazhdojnë të sulmojnë logjistikën dhe komandën dhe kontrollin rus?

Kështu mendoj se ata e çlirojnë Krimenë. Ka vetëm dy rrugë që të çojnë në Krime: Ura e Kerçit dhe ura tokësore. Njëra tashmë është dëmtuar rëndë; ndërsa tjetra tashmë është goditur. Kjo është ajo që duhet të ndodhë gjatë muajve të ardhshëm. Ne duhet t’i japim Ukrainës aftësinë për ta bërë këtë.

Nëse e kufizojmë atë që u japim për sa i përket rrezes – kështu që GMLRS, që është raketa e lëshuar nga HIMARS (sistemi i raketave të artilerisë me lëvizshmëri të lartë) – deri në 90 kilometra, pra nëse nuk bëjmë më shumë se kaq, atëherë në fakt, ne krijojmë një vend të shenjtë për Rusinë. Pra, Rusia është në gjendje të qëllojë nga Krimeja pa u ndëshkuar, ose brenda Rusisë, brenda Bjellorusisë. Kjo çon në vrasjen e civilëve të pafajshëm ukrainas. Ne duhet t’u japim atyre sistemet e armëve me rreze më të gjatë dhe ATACMS që do të jenë në gjendje të godasin çdo gjë në Gadishullin e Krimesë.

Radio Evropa e Lirë: Pra, shanset e suksesit të ndonjë kundërofensive më të thellë të Ukrainës në të ardhmen varen nga mbështetja e vazhdueshme perëndimore?

Ben Hodges: Absolutisht, po. Ky është paralajmërimi i madh, që Perëndimi duhet të vazhdojë të mbështesë Ukrainën, të paktën në nivelin e gjithçkaje që kemi thënë tashmë se do të bëjmë.

Radio Evropa e Lirë: Nëse kjo ndodh, cilat janë gjasat që Ukraina ta bëjë këtë?

Ben Hodges: Epo, ata duhet të vazhdojnë t’i bllokojnë përpjekjet ruse rreth Bahmutit. Ata do të duhet të mbajnë një sy në Bjellorusinë në kufirin verior, në veri të Harkivit. Por unë mendoj se, përsëri mund të gaboj, por thjesht nuk duket e mundshme që rusët të kenë një sulm të rëndësishëm nga atje. Ata mund të grumbullojnë disa trupa atje, por nuk e kanë aftësinë, nuk besoj, për të nisur një kërcënim tjetër serioz ndaj Kievit. Por, shtabi i përgjithshëm do të duhet të vazhdojë ta vëzhgojë këtë. Ndërkohë, unë mendoj se ata do të ndërtojnë forcat e tyre të blinduara, atë që po marrin, si dhe ato që tashmë kanë stërvitur, në mënyrë që të kenë një aftësi të madhe për të blinduar, e cila mund të jetë elementi vendimtar i këtij çlirimi të Krimesë.

Por, para kësaj, ata do të duhet të kalojnë disa muaj duke vazhduar të shkojnë pas urës së Kerçit, duke vazhduar të prishin rrjetin e transportit që kalon përmes Mariupolit dhe Melitopolit, në Krime.

Ka shumë punë për të bërë për të vendosur kushtet. Por, unë mendoj se kështu ndodh: nuk do të jetë vetëm një sulm i madh përgjatë Isthmusit të Perekopit (copë toke që bashkon Krimenë me Ukrainën kontinentale).

Atyre do t’u duhet të vendosin kushtet përmes zjarreve me rreze të gjatë, forcave speciale dhe më pas do të duhet të vënë dikë në tokë atje. Por, unë mendoj se Shtabi i Përgjithshëm është mjaft i zgjuar; ata më kanë bërë përshtypje se sa mirë kanë bërë gjithçka që munden për të minimizuar viktimat dhe për të qenë të plotë dhe metodikë.