Çfarë ndodh nëse Mueller provon implikimin e Trump në konspiracionin rus?

Këshilltari i posaçëm Robert Mueller është duke përgatitur që të dorëzojë tek Prokurori i Përgjithshëm i SHBA William Barr, një raport që detajon gjetjet e tij në hetimin e rolit të Rusisë në zgjedhjet presidenciale të vitit 2016 dhe çdo lidhje me fushatën Trump.

Mueller ka hetuar që nga maji 2017 nëse fushata e presidentit amerikan Donald Trump komplotonte me Rusinë dhe nëse Trump kërkoi në mënyrë të paligjshme të pengonte hetimin. Mueller tashmë ka akuzuar ose siguruar akuza fajësie për 34 persona, duke përfshirë gjashtë bashkëpunëtorë të Trump, si dhe tre njësi ruse. Këtu është një vështrim në skenarët e mundshëm pas përfundimit të raportit të Mueller.

Raporti gjen Trump të përfshirë në konspiracionin rus
Ndër ata që tashmë kanë pranuar fajësinë ose janë dënuar janë: ish-kryetari i fushatës së Trump Paul Manafort; ish avokati personal i Trump Michael Cohen; ish këshilltar i sigurimit kombëtar Michael Flynn; dhe ish ndihmësit e fushatës së Trump, Richard Gates dhe George Papadopoulos. Të tjerë të akuzuar përfshijnë këshilltarin e Trump, Roger Stone dhe oficerët e inteligjencës ruse.

Por pyetja qendrore është nëse Mueller do të provojë se vetë Trump luajti një rol në një konspiracion me Moskën për të rritur shanset e tij për të fituar zgjedhjet ose për të penguar drejtësinë që të përpiqej të vijonte hetimin e Rusisë. Trump ka mohuar bashkëpunim dhe pengim.

Nëse raporti i Mueller tregon një gatishmëri nga Trump për bashkëpunim me Rusinë ose përmban dëshmi të koordinimit të drejtpërdrejtë që përfshin presidentin republikan, gjetjet e tilla mund të jenë armë fillestare për Dhomën e Përfaqësuesve të udhëhequr nga Demokratët, për të nisur procesin e fajësisë të përcaktuar në Kushtetutën e SH.B.A., heqjen e një presidenti nga zyra. Politika e Departamentit të Drejtësisë aktuale kundërshton ngritjen e akuzave penale kundër një presidenti të ulur.

Padia e Stones tregon për raste në të cilat njerëzit e lidhur me fushatën kanë komunikuar me të rreth Wikileaks, faqja e internetit që lëshoi emailet që zyrtarët e SHBA kanë thënë se rusët vodhën nga demokratët, për të dëmtuar kundërshtarin Demokratik të Trumpës, Hillary Clinton. Për shembull, pas një lëshimi të emaileve të korrikut 2016, të vjedhura nga Komiteti Kombëtar Demokrat, një “zyrtar i lartë i fushatës Trump u drejtua për të kontaktuar Stone për ndonjë lëshim shtesë” nga Wikileaks, thuhet në aktakuzë. Fillimi i fjalisë la hapur mundësinë që Trump vetë të urdhëronte zyrtarin e fushatës.

Sam Nunberg, një ish-ndihmës i Trump dhe një konsulent politik republikan, tha se çdo dëshmi që Trump ishte i gatshëm të punonte me Moskën, madje pa prova se ai e bëri atë, mund të jetë e mjaftueshme për demokratët të hartojnë artikuj të fajësimit. “Kjo është e padiskutueshme për demokratët,” tha Nunberg.

Kushtetuta e Shteteve të Bashkuara vendos baza specifike për fajësimin: tradhti, ryshfet ose “krime të tjera të larta dhe kundërvajtje”. Nëse Dhoma miraton ndonjë nen të fajësisë, atëherë Senati do të mbajë një gjyq për të përcaktuar nëse do ta largojë presidentin nga detyra. Senati kontrollohet nga republikanët e Trump.

Vetëm dy presidentë janë akuzuar në historinë amerikane, dhe asnjëri nuk u hoq.
Ekziston edhe çështja e pengesave. Ekspertët ligjorë kanë vënë në shënjestër shkarkimin e Trump nga ish-drejtori i FBI-së James Comey ndërsa ai ishte duke udhëhequr hetimin e Rusisë, pohimi i Comey se Trump i kërkoi atij t’i jepte fund hetimit të Flynn dhe presidentit i kushtonte një falje të mundshme Manafort-it, ndër akte të tjera që mund të përbëjnë pengimi i drejtësisë.

Barr, muaj para se Trump ta emëronte atë si prokuror të përgjithshëm, vitin e kaluar shkroi një memo të paditur në Departamentin e Drejtësisë, duke argumentuar se Mueller nuk duhet të lejohet të hetojë pengesën nga presidenti.

Askush nga stafi i Trump, nuk është i përfshirë në konspiracionin rus
Rastet e Mueller kundër Manafort dhe Stone kanë ardhur më afër për të treguar koordinimin midis fushatës së Trump dhe Rusisë. Manafort ndan të dhënat e votimit zgjedhor me bashkëpunëtorin e tij rus, Konstantin Kilimnik, të cilin prokurorët kanë thënë është i lidhur me inteligjencën ruse.

Manafort mori pjesë në një takim të qershorit 2016 në Trump Tower, në Nju Jork me zyrtarë të tjerë të fushatës, me një avokat ruse, i cili premtoi “papastërtinë” mbi Clinton. Mueller gjithashtu gjeti që Stone komunikoi me Wikileaks dhe hakerin rus të quajtur Guccifer 2.0.

Por provat e Muellerit që janë bërë publike deri më sot, nuk kanë të bëjnë me demonstrimin e Trump dhe fushatës së tij të bashkërenduar me Rusinë. Bashkëpunimi është një term jo-ligjor i përdorur shpesh për të përshkruar akte që në një kontekst kriminal në këtë hetim mund të përktheheshin në një akuzë për komplot kundër Shteteve të Bashkuara.

Nëse raporti i Mueller nuk shkon më tej, ai mund të rikthejë çdo përpjekje demokratike për të fajësuar Trump. Por Demokratët mund të vazhdojnë me hetimet e tyre që mund të shkaktojnë dëme politike të vazhdueshme ndaj Trump, duke shkuar në ofertën e tij të rizgjedhjes më 2020-ën.

“Nëse nuk del më shumë se ajo që është publike, atëherë unë mendoj se Trump mund të pretendojë fitore,” tha Nelson Cunningham, një ish prokuror federal në Nju Jork dhe jurist i Shtëpisë së Bardhë nën presidentin Bill Clinton.

Raporti implikon të tjerët në konspiracion, jo vetë Trumpin
Transkriptet e seancave të mbyllura gjyqësore këtë muaj, treguan se Mueller konsideron gënjeshtrat e supozuara të Manafort rreth ndërveprimeve të tij me Kilimnik, për të qenë “në zemër” të hetimit në marrëveshjen e mundshme ndërmjet fushatës së Trump dhe Rusisë.
Por ky zbulim sugjeroi se Mueller ishte ende duke u përpjekur të përcaktonte nëse kishte ndodhur konflikti.

Përveç ndarjes së të dhënave të sondazheve, paraqitjet gjyqësore tregojnë se Manafort dhe Kilimnik diskutuan mbi një “plan të paqes të Ukrainës”, një referencë ndaj propozimeve miqësore të Kremlinit për të zgjidhur konfliktin e Ukrainës dhe për t’i dhënë fund sanksioneve të Shteteve të Bashkuara mbi Rusinë.

Është e mundur që raporti i Mueller do të tregojë se Manafort ose të tjerët në orbitën e Trump-it komplotuan me rusët, por nuk ka dëshmi të besueshme se vetë Trump ishte i përfshirë ose i vetëdijshëm. Ndërsa politikisht e dëmton Trumpin, një gjetje e tillë mund të mos jetë e mjaftueshme për të shkaktuar një përpjekje për fajësimin, edhe pse kjo mund të nxisë hetimet e komitetit të Dhomës.

“Nuk është e mjaftueshme për të treguar se rusët përdorën popullin e tyre”, tha Robert Ray, i cili shërbeu si këshilli i dytë i pavarur në hetimet Whitewater në vitet 1990, duke përfshirë marrëdhëniet e biznesit të Clintonëve dhe shtoi se duhet të ketë dëshmi se njerëzit e Trump bashkëpunuan në mënyrë aktive duke shkelur ligjin. “Unë nuk mendoj se ka ndodhur,” tha Ray.

Marrë nga Reuters